پسته
بادام
گردو
زرشک
کشمش
زعفران
عناب
انجیر خشک
کلوته
پیارم
زاهدی
مضافتی
استعمران
ربیکشمش طلایی
USDA اطلاعات تغذیه زیر را برای 1/2 اونس (14 گرم) کشمش تیره و بدون دانه ارائه می دهد. نیم اونس معادل یک جعبه کوچک است.
|
کالری |
42cal |
| چربی |
0 |
|
سدیم |
3.6mg |
|
کربوهیدرات |
11g |
| فیبر |
0.6g |
|
شکر |
9.1g |
|
پروتئین |
0.5g |
کربوهیدرات ها
کشمش دارای 11 گرم کربوهیدرات در هر نیم اونس (14 گرم) است، در مقایسه با انگور تازه آمریکایی، که حدود 2.5 کربوهیدرات در اندازه مشابه 6 انگور (14.4 گرم) دارد. انگور بسته به نوع آن، کالری کمتری نسبت به کشمش دارد، اما فیبر کمتری نیز دارد. کربوهیدرات، کالری و فیبر موجود در کشمش طلایی مشابه کشمش تیره است. کشمش با دانه ها فیبر بیشتری را با مقادیر مشابه کربوهیدرات و کالری فراهم می کند.
در حالی که کشمش سرشار از کربوهیدرات است، قند آن بیشتر فروکتوز است که شاخص گلایسمی پایین تری دارد. شاخص گلایسمی رتبه‌بندی میزان افزایش قند خون یک غذا در مقایسه با گلوکز خالص است که دارای رتبه ۱۰۰ است. مقدار واقعی هر ماده غذایی که قند خون شما را افزایش می دهد به میزان قند خون، میزان مصرف آن و سایر مواردی که با آن می خورید بستگی دارد. بار گلایسمی سعی می کند این مفاهیم را با هم ترکیب کند و برخی از رژیم های غذایی به همین دلیل از بار گلایسمی استفاده می کنند.بار گلایسمی سعی می کند این مفاهیم را با هم ترکیب کند و برخی از رژیم های غذایی به همین دلیل از آن استفاده می کنند.
بسته به اینکه به کجا نگاه می کنید، شاخص گلایسمی کشمش در محدوده کم تا متوسط است. به خاطر داشته باشید که شاخص گلایسمی یک موضوع پیچیده است و افراد می توانند واکنش های متفاوتی به غذاها داشته باشند. خوردن کشمش زیاد می تواند منجر به افزایش شدید قند خون در افراد دیابتی شود زیرا کشمش در هر وعده مقدار قابل توجهی کربوهیدرات دارد.
چربی ها
کشمش مقدار ناچیزی چربی غیراشباع دارد.
پروتئین
با کمتر از 1 گرم پروتئین در هر وعده 1 اونس، کشمش منبع خوبی از پروتئین نیست.
ویتامین ها و مواد معدنی
یک اونس کشمش 4 درصد از نیاز روزانه شما به پتاسیم را تامین می کند. کشمش همچنین حاوی آهن، ویتامین B6، ویتامین C، منیزیم و کلسیم است.
اگرچه انگور در طول فرآیند خشک کردن برخی از مواد مغذی خود را از دست می دهد، ولی هنوز کشمش منبع خوبی از مواد شیمیایی آنتی اکسیدانی از جمله پلی فنول ها و اسیدهای فنولیک و همچنین فیبر است.
مرتبط با رژیم غذایی کلی بهتر
مطالعه ای بر روی داده های نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه در سال های 2001-2012 نشان داد که کسانی که کشمش مصرف می کردند به طور کلی رژیم غذایی با کیفیت تری داشتند. آنها بیشتر از کسانی که کشمش نمی‌خوردند، میوه‌های تازه، سبزیجات و غلات کامل می‌خوردند. کشمش خواران همچنین وزن بدن کمتر، شاخص توده بدنی (BMI) کمتر، دور کمر کمتر، و 39 درصد کمتر در معرض چاقی یا اضافه وزن و 54 درصد کمتر در معرض خطر سندرم متابولیک نسبت به کسانی که کشمش نخوردند داشتند.
خطر بیماری قلبی را کاهش می دهد
همچنین نشان داده شده است که خوردن کشمش به طور بالقوه خطر بیماری قلبی را کاهش می دهد.
از میکروبیوم روده پشتیبانی می کند
فیبر غذایی موجود در کشمش هم محلول و هم نامحلول است و شامل پری بیوتیک هایی مانند اینولین است. این پری بیوتیک ها به رشد باکتری های “خوب” در روده کمک می کنند، که می تواند به کاهش کلسترول، بهبود متابولیسم و عملکرد سیستم ایمنی کمک کند.
انرژی سریع را فراهم می کند
ورزشکاران استقامتی در طول جلسات تمرینی و مسابقات طولانی به سوخت به شکل کربوهیدرات نیاز دارند. بسیاری به جویدنی ها و ژل های ورزشی روی می آورند، اما کشمش می تواند به همان اندازه موثر باشد. یک مطالعه کوچک نشان داد که آنها به اندازه دانه های ژلی ورزشی خاص در بهبود عملکرد ورزشی در طول تمرینات با شدت متوسط تا بالا موثر هستند.
سلامت دندان ها را بهبود می بخشد
برخی از مواد مغذی موجود در کشمش، از جمله اسید اولئانولیک، اسید لینولئیک و اسید لینولنیک، دارای خواص ضد میکروبی هستند که می توانند با باکتری هایی که باعث مشکلات دندانی مانند حفره ها و بیماری های لثه می شوند، مبارزه کنند.
همانند سایر میوه‌های خشک، کشمش‌ها دوام زیادی دارند که این امر نگهداری و حمل‌ونقل آنها را نسبت به برخی از میوه‌های تازه که نیاز به یخچال دارند، آسان‌تر می‌کند. شما می‌توانید آنها را در یک ظرف هوابند در جای خنک و تاریک حدود یک ماه نگهداری کنید. پس از آن، اگر در یخچال نگهداری شوند، مدت زمان بیشتری دوام خواهند آورد.
این نوع را در فر خشک می کنند و سپس برای حفظ رنگ به آن گوگرد اضافه می کنند. گوگرد باعث زرد شدن رنگ کشمش شده و همچنین طعم کشمش را کمی ترش می کند.